Yaşam bir çok belirsizlikler ile dolu uzun bir maraton. Düşersin kalkarsın. Her düştüğün yerde yeniden doğarsın. Kimi hikmetler yokluğun ardında kimisi gözle görünenin aksinde görünmeyende. Bazen de göz önündedir. Hz. Yusuf düştüğünde zindana ona bakanlar "hayatı bitti artık" diye düşündü belki ama son başlangıçtan farklıdır her zaman. Gözle görünen sadece bir perde. Perdeye mi takılacaksın? Züleyha'yı düşün.
Züleyha heves etmişti ama hayat heves ettiği yerde Hz.Yusuf'u kendi eliyle zindana attırdı. İnsan farkında olmaz o an eliyle yaptığı aleyhine olan davranışın. Dünya da bir zindan değil mi? Onca umutsuz anlara düşemez mi insan kendi eliyle. Son değil. Ölüm bile bir son değilken. Varlık mıdır yoksa yokluk mu insanı yeniden hayata döndüren? Bir fanusun içindesin kaçtığın yer yine kendinsin. Bu dünya bir zindan biz ise Züleyha yada Yusuf'uz. Elde edilemeyen şeyler için öfkelenmek, üzülmek neye yarar. Kıssa bu ya Züleyha'yı düşün...
