Bu iniş ve çıkışlarda hangi tarafta olursak olalım dik durmak ve umutsuzluğa kapılmamak gerekiyor.
Gerekmesine gerekiyor da o özveriyi bulamamak asıl meselede bize dert olan konu aslında.
Ah o özveriyi gösterebilsek o azmi ortaya koyabilsek belki her şey daha farklı olacak .
Çünkü zaten öylede böylede üzüleceğiz asıl mesele ayakta kalabilmekte.
İnsan değişir tıpkı yıllar gibi doğa gibi evren gibi...
Aynı, sonbaharla yaprağını döken ama vakti geldiğinde baharla beraber canlanan bir ağaç gibi.
Her son aslında yeni bir başlangıcın işaretidir.
Her nasip vaktine esirdir derler.
Peki öyle mi olacak gerçekten?
Düşsek de kalksak da vakite esiriz tıpkı ecel gibi...
Ne bir saniye ileri ne de bir saniye geri.
Önemli olan 'Kahrın da hoş, Lütfun da' deyip yol da olmak da.
Elbet bir yol vardır.
Ve unutma yarınlar umudun anahtarıdır.
